Liefdesbrieven aan de Aarde, en dan? De Aarde zit toch niet op onze brieven te wachten. We hebben geen tijd te verliezen en met een stapel brieven gaan we niets Wezenlijks veranderen. We hebben werk te doen.
Ingekleurd door vriendelijke en ook wel eens geïrriteerde intonatie, heb ik deze reacties voorbij horen komen. Sterker, ook mijn eigen denken wil dit soort opmerkingen nog weleens laten klinken. Ik vind het een bepaalde schoonheid hebben dat juist deze twijfel, kritiek en afkeuring het antwoord in zich dragen waarom het schrijven en delen van de Liefdesbrieven aan de Aarde van wezenlijk belang zijn.
Het is bijna een jaar geleden dat de vraag bij mij rees: wat als ieder van ons vandaag ruimte maakt om een Liefdesbrief aan de Aarde te schrijven? Welke beweging komt er dan op gang?
De post van Kees Klomp naar aanleiding van de publicatie van Emergence Magazine als eerbetoon aan de in januari 2022 overleden Tich Naht Hahn, zette mij aan tot deze vraag. Door de publicatie van tien Liefdesbrieven die de Zenmeester aan Moeder Aarde schreef, nodigde het magazine uit tot een levendige dialoog met de Aarde. Kees riep op tot een hoofdrol voor de Liefde.
Ik voerde zelf drie jaar geleden een eerste bewuste dialoog met de Aarde. Hier gaf ik expressie aan in tien schilderingen en tien gedichten. Dit creatieproces waarbij ik mij richtte en afstemde op de Aarde bleek een uitnodiging om, naast het aanschouwen van de natuur, juist ook naar binnen te keren.
Zo binnen, zo buiten. Wat ik in dit creatieproces tegenkwam was een intense confrontatie met mijn eigen destructieve gedrag. Richting de Aarde en vooral ook richting mijzelf. De verbinding tussen al het leven werd me in het luisteren naar onze dialoog heel helder. Het bracht me ook bij een diepe liefde, bewondering en dankbaarheid voor de Aarde én voor mijn zelf.
Waar ik me al één voelde met de natuur, liet zij mij in de dialoog een diepere laag van verwantschap ervaren. Dit creatieproces bracht me in een heilzame ruimte binnen in mijzelf én buiten in de openlucht omringd door haar schoonheid. Ruimte waar ik kon dwalen, dolen, rouwen, verwonderen, aanschouwen en vertragen.
Niet de zaken waar we direct aan denken, als de boel op instorten staat en er levens verloren gaan. Toch wil ik ieder mens oproepen om te gaan zitten, stil te worden, de Aarde te aanschouwen en haar vanuit het hartgebied een Liefdesbrief te schrijven.
Juist wanneer ik me te midden van haar schoonheid bewust ben van ons samen- en één zijn. Wanneer ik haar creatiekracht als een weerspiegeling van die van mij durf te aanschouwen. Wanneer ik het geduld vind om verlegenheid, pijn en schaamte óók waar te nemen. Juist dan wikkel ik af naar een plek van bewondering voor al het leven.
Daar vind ik de moed om haar volledig aan te kijken, aan te raken, binnen te laten komen. Dan vind ik een ruimte. Ruimte voor de Liefde voor de Aarde, voor mijzelf en de hele mensheid. Ik hervind dan mijn heel zijn en vanuit dat heel zijn kan en wil ik alleen maar heilzaam Aardewerk verrichten. In mijn geval Levenskunst creëren, die bijdraagt aan een nieuw verhaal voor de mensheid.
Zoals het initiatief van de Liefdesbrieven aan de Aarde. Een oefening die ruimte schept om te aanschouwen, om onontgonnen gebieden in onszelf te betreden. Een oefening die raakt aan pijn, rouw, verwondering en bovenal de Liefde laat hervinden voor de Aarde, al het leven én onszelf.
Van binnen naar buiten. Als we diep in onszelf gedoken zijn, onze verwantschap met al het leven door ons heen voelen stromen, maken we de cirkel rond door weer naar buiten te keren. Het van de wereld te maken. Wat er met de energie gebeurt als we onze liefdesverklaringen met elkaar delen, kan en wil ik alleen maar Magisch noemen.
Daar wordt het voelbaar, zichtbaar en tastbaar: Ja! De Aarde kijkt Liefdevol uit, naar onze liefdesbrieven en juicht ons toe wanneer we besluiten haar te schrijven. Het is de hoogste tijd om haar een liefdesverklaring te schrijven en deze te delen, dat gaat in het wezen iets Wezenlijks veranderen, aanwakkeren en in beweging brengen.
Met heel veel plezier en liefde neem ik je op 24 november mee in het heilzame Aardewerk, door het schrijven van jouw Liefdesbrief aan de Aarde.
Dankzij Greengiving kan ik tijdens de sessies gebruikmaken van groeipapier, papier waar prachtige bloemen uit kunnen bloeien. Zo kunnen we nadat we de geschreven brieven digitaal hebben gemaakt, alle Liefdesverklaringen daadwerkelijk laten floreren in de Aarde!
Als Levenskunstenaar schrijft, schildert en creëert Blanche Beijersbergen bijeenkomsten; expressies die verbinden met de schoonheid in mens en natuur. Tijdens de bijeenkomst ‘De urgentie van Aardewerk’ op donderdag 24 november a.s. is haar oefening ‘Liefdesbrieven aan de aarde’ met de aanwezigen. Meer informatie over de bijeenkomst, zie hier.
Beeld: één van de Aarde-expressies van Blanche Beijersbergen (Titel: Verwondering)